Afgelopen woensdag (was het echt eergisteren?) waren honderd mensen te gast bij de Koning en Koningin. Ik was één van hen. ‘Hoe was dat?’ willen veel mensen weten. Bij deze deel ik mijn verhaal. Ik voelde me vereerd, gezien, gewaardeerd. Het contact met de Koning, Koningin en Prinses Beatrix voelde zowel heel onwerkelijk als warm, huiselijk en menselijk. En door ruim vier uur perfect geregisseerd te gast zijn bij het Koninklijk Huis, waanden we ons voor heel even in de Gouden Kooi, waarin de Koninklijke familie dag-in-dag-uit leeft. Dat voelde fantastisch en beklemmend tegelijkertijd. Van het ene kopje koffie in de ene zaal, naar de volgende zaal, naar de volgende zaal, naar de volgende zaal, opgewacht worden, niet kunnen ontsnappen, meegaan in de regie van het Huis en weer netjes met alle egards te worden vrijgelaten.

Een beetje zoals in Sjakie en de Chocoladefabriek

Het voelde heel bijzonder om gebeld te worden, uitgenodigd te worden, een brief te ontvangen van Hunne Majesteiten. Het was een beetje zoals in het boek Sjakie en de Chocoladefabriek. Met slechts 99 andere uitverkorenen te gast zijn bij de Koning en Koningin thuis, hoe bijzonder is dat? Ik voelde me vereerd, gezien, gewaardeerd voor wat ik de afgelopen jaren deed, onder andere rondom daklozen. Tijdens het luisteren naar de speech van de Koning, voelde ik zelfs tranen achter mijn ogen klaar gaan staan om naar buiten te wandelen. Gezien worden door de Koning! Wat een eer! Wat zouden mijn ouders trots zijn geweest.

Aan tafel met Koningin Máxima

Tijdens het voorgerecht werd onze tafel vereerd door de aanwezigheid van de Koningin. Ze leidde het gesprek vorstelijk, wel geïnformeerd, met alle aandacht, met een lach, met een interruptie hier en een grapje daar, heel gewoon eigenlijk, heel menselijk toch. En wat een prachtige vrouw, alleszins! We voelden ons gezien, gewaardeerd. In gesprek met de Koningin! Wat een aandacht!

Goed beveiligd

We werden ontvangen in de Koninklijke Stallen bij Paleis Noordeinde, met koffie in Wedgewood-kopjes met schoteltjes, die je niet wilt laten vallen. We werden met bussen naar het Paleis gereden, via poort 1, poort 2, een slotgracht en een hypermodern zwaar beveiligd hek, de laan naar het Paleis op. ‘Waar heb ik dit eerder gezien?’ vroeg ik me af. Bij een bezoekje aan PI Esserheem in Veenhuizen, een gevangenis, inderdaad. De term ‘beschermd wonen’ schoot even door mijn hoofd.

Oog in oog met de Koning, Koningin en Prinses Beatrix

We werden gesalueerd ontvangen door de Marechaussee en Hofhouding. We werden binnengeleid. We werden rondgeleid door kamers en zalen. We werden uitgenodigd een rij te vormen voor de Koninklijke begroeting. Onze namen werden in het bijzijn van Hunne Majesteiten en Hare Koninklijke Hoogheid voorgelezen en we werden begroet en hartelijk welkom geheten. Begroet worden door de man en vrouwen die je kent van al die portretten, TV en muntstukken voelde heel onwerkelijk en bijzonder, alsof de poppen van Madame Tussauds tot leven zijn gekomen én je oog in oog staat met de diepst beschermde kern van het land.

Tot in de puntjes

De Koning sprak ons toe, de Koningin en één van haar Hofdames vergezelden ons, een leger aan lakeien verzorgde een excellente lunch en via de zalen waar regeringsleiders worden ontvangen, werden we naar hét bordes geleid voor een groepsfoto. Alles tot op de minuut, tot op de stoel en het persoonlijke menu nauwkeurig geregisseerd en georganiseerd. Van de ene overweldigende ervaring naar de ander.

En door…

Na het maken van de groepsfoto nam de Koning afscheid. De Koning en Koningin mochten ongetwijfeld verder met hun programma, de Prinses ging verder met haar limo en wij mochten met de bussen, via de stallen terug naar de werkelijkheid. 

En dan sta je daar buiten de poort, gewoon weer op straat. Terug van een wel heel erg bijzondere lunch. Terug van ontmoetingen die ik niet had willen missen. Terug in vrijheid, die ik – hoe kort het ook duurde – ook wel even had gemist.

Gisteravond en vannacht flitsten er beelden door mijn hoofd van de Koning die ons samen met zijn vrouw en moeder stond op te wachten, van de Koningin bij ons aan tafel, van de Prinses die wat moest gniffelen toen ik bij het wegstappen een buiging voor haar maakte. Is dit werkelijk gebeurd? 

Gelukkig hebben we de foto’s, de uitnodiging en de menukaart nog. Ik ben dankbaar.

Zomerleestip, naar de koning en smartphone gezonde scholen

Zomerleestip: Donkerder 2.0 In 2020 verscheen mijn debuutroman Donkerder. Zo’n 1.000 exemplaren gingen over de toonbank, tientallen prachtige reacties verschenen op Bol.com, Hebban.nl en Goodreads en tientallen bibliotheken namen Donkerder op in hun collectie en mijn...

86 Tips voor gezond smartphone gebruik op school en in de klas.

(Foto: Martijn Aslander) Smartphones zijn wonderapparaatjes, daarom heten ze ook smartphones. Als je alles wat je met een smartphone kunt, in losse apparaten bij je zou willen dragen, dan zou je een flink backpack nodig hebben. Smartphones zijn ook de hel, dat is...

Hoe zet je een sociale beweging op? Mijn handleiding, in drie stappen.

Een paar weken terug kreeg ik een mailtje van Freya (bovenstaande foto is ook van haar).  ‘Ik volg je nu een tijdje op LinkedIn, omdat ik vind dat je erg inspirerende en interessante dingen doet en dan ook nog in het noorden! Erg leuk.    Ik hou me bezig met...

#VrijMiBos: op vrijdagmiddag naar het bos

#VrijMiBos, wat is dát nou weer? Nou, heel eenvoudig: op bijna elke vrijdagmiddag naar het bos. Inderdaad: geen borrel, maar bos. Je weekend niet beginnen met een kater, maar met een overdosis Vitamine Natuur. Mét een paar leuke mensen, zonder telefoons of andere...

Digitale Fitheid op scholen, in het onderwijs, met jongeren. Doe je mee?

De komende weken, maanden wil ik aan de slag met digitale fitheid op scholen, in het onderwijs, met jongeren. Samen leren hoe we gezonder kunnen omgaan met smartphones en het internet. Hoe zorgen we ervoor dat we de digitale middelen weer de baas worden? Maandag 20...

Vaker tot veel tellen

‘Waar wind je je over op?’ Ik stel deze vraag vaak aan groepen om ze een beetje aan de praat te krijgen. Als er ruimte is stuur ik ze daarna graag de straat op, de krantenhoek van de bieb in, om pas weer terug te komen als ze een flinke verzameling opwindsels hebben,...

Alsjeblieft: versie 2.0 van mijn roman Donkerder, gratis.

Tien jaar terug zette ik de daklozenwandelingen van Groningen op; ik hielp twaalf voormalig dakloze gidsen hun levensverhaal te delen aan de hand van de stad. Duizenden mensen wandelden mee, soms wel tien kilometer. Elke gids had zijn of haar eigen levensverhaal en...

Let’s welcome Winter!

This week was the week of Samhain, All Saints or as the Mexicans call it Las Dias de los Muertos. It’s the time of year that – at least in the northern hemisphere - we feel winter is coming, the darker season is rising. From now on most of us have the tendency to...

Vijf dagen en nachten overleven in de Schotse natuur

“Bushcraft, zoals wij het zien, is mensen te laten ervaren dat buiten je thuis kan zijn en daar hoort alles bij,” aldus René Nauta en Beke Olbers over bushcraft, hun bedrijf Extra Bushcraft en hun opleidingen. In 2019 begonnen Erik, Stefan, Ward en ik bij Beke en René...

Van lezing over digitalisering naar Nationaal Museum Digitalisatie

Een aantal weken terug vroeg een onderwijsgroep me of ik een lezing wilde geven over digitalisering. Omdat lezingen niet per sé de meest inspirerende vorm zijn om iets te leren verzonnen we samen een niet-lezing: het Nationaal Museum Digitalisatie. In plaats van een...

STROOM Emmen zoekt jongeren die willen vlammen voor Emmen

Op dinsdag 12 oktober zijn de audities voor STROOM: een gloednieuw programma van de Bieb in Emmen voor creatieve, ondernemende jongeren om samen met een toegewijd team echt toffe events te organiseren. Wie laat zien goede plannen te kunnen verzinnen, dingen te kunnen...

Teamuitje: ‘never let a good Corona-crisis go to waste’

"Hoera! Het Corona-monster is getemd!" Vanaf half juni hebben praktisch alle volwassenen een eerste vaccinatieprik te pakken. Vanaf half juni voelen praktisch alle volwassenen zich bevrijd. Vanaf half juni kunnen we weer normaal doen, weer dichterbij elkaar komen,...