Gisteravond op het daklozendiner van Vindicat kwam ik Richel tegen. 22. Wees. Dakloos. Uit Klazienaveen.
Vandaag had ik een afspraak met Sophie. 22. Student master journalistiek. Uit Klazienaveen. Ze wilde me interviewen over Gewoon een kop koffie en wat’t met mij heeft gedaan.
Vanochtend las ze mijn post over Richel. En inderdaad die twee kenden elkaar. Sterker nog: ze kenden elkaar heel goed. Maar ze hadden elkaar al twee jaar niet gezien.
Vanmiddag kwam Sophie Richel tegen op weg naar haar afspraak met mij. Met Ritzo dus wat volgens Richel op Richel leek. En dus kwam hij ook maar mee. Samen het terras op.
We maakten nader kennis. En ik hoorde meer over zijn verhaal. En Sophie zat tussen ons in. Ons te interviewen of zo.
Hij is goed met muziek en taal en poëzie, maar niet zo goed met geld. Hij was zijn gitaar kwijt en zijn drumstel en een brief. En hij wilde graag een nieuwe gitaar. En hij gebruikt geen drugs meer. Nog wel’ns een hasje.
En het zal wel goed komen. En toeval bestaat niet.
We komen elkaar vast opnieuw tegen, want toeval bestaat niet.