Wat als je afspreekt om bij elkaar te blijven, maar niet te communiceren?

Wat als er geen route is, geen gids en wel ieders individuele wil?

Wat blijft drijven als je alle ruimte krijgt?

De Stilte Samen Zwerving is een door het landschap geleid ritueel. In stilte, zonder afleiding, zwerf je samen met een gelegenheidszwerm door een weids natuurgebied.

Wat schreeuwt om aandacht als je drie uur lang samen zwijgt?

Het proces.

We verzamelen, we gaan de ruimte in, we beginnen, we zwerven, de zon gaat onder, we eindigen, we delen, we verlaten de ruimte, we gaan uit elkaar.

Instructies.

Stilte: de intentie om niet te communiceren en dat ook niet doen, ook niet met passanten, zelfs niet met dieren. 

Samen: je houdt letterlijk altijd zicht op tenminste drie anderen.

Zwerven: geen route, geen gids, geen nood en wel ruimte om te bewegen.

Geen afleiding voorhanden, dus ook geen eten, drinken, horloge of telefoon bij je.

Alleen met onweer wordt afgebroken.

De context.

We zijn te gast in de natuur. We laten geen sporen na.

Tijdsduur: 240 minuten

Zonder iets in de natuur zijn

De Stilte-Samen-Zwerving is een uitnodiging om een aantal uren in stilte samen met aandacht door de natuur te zwerven. Zonder telefoon, zonder camera, zonder horloge, zonder apparaten, zonder eten, zelfs zonder aantekeningenboekje. Gewoon met jezelf en elkaar. Er is geen route of gids. Je praat niet, je communiceert niet, ook niet met eventuele passanten, maar je houdt wel oog voor elkaar. En zo beweeg je heel traag, met aandacht langs bomen, mierenhopen en sta je misschien ineens oog in oog met een schaap of rund. Je verlaat de expliciete wereld en betreedt de impliciete wereld. Je verlaat de wereld van chronos, de taal, de woorden, de getallen, de feiten, de data. Je betreedt de wereld van stilte, leegte, rust, kairos, intuïtie, toeval.

Ontstaan door in stilte samen te zwerven

De eerste Stilte-Samen-Zwerving ontstond bij toeval. Ismaël, Carolien en ik wilden wandelen, maar werden afgeleid door het prachtig stuk natuur waarin we belandden. Ismaël klom in een boom, Carolien leunde en genoot van de zon en ik volgde een groep mieren in hun gang. In plaats van elkaar uit ons eigen pleziertje te halen, stemden we af met onze blikken. We volgden een schapenkudde, plukten bosbessen en belandden in een spel van niet praten en wel samen bewegen. Terug thuis bedacht ik welke spelregels we impliciet hadden gevolgd: in stilte, samen, zwerven.

Van ongemak naar rust, verbinding en inzicht

Ik nodigde groepen vrienden uit, liet collega’s samen zwerven en kreeg groepen leerlingen van een middelbare school mee en telkens werd het leuk, ongemakkelijk, onplezierig en ronduit vervelend voordat de rust intrad. Mannen in pak deden nog snel even hun laatste belletje voordat ze net iets te laat uit de auto stapten om mee te doen. Ze begonnen, zochten de randen van de verbinding op en lagen ineens op hun rug in het gras. ‘Dat heb ik nog nooit gedaan,’ hoorde ik achteraf en ‘blijkbaar had ik het even nodig.’

Mag je zelf een Stilte-Samen-Zwerving organiseren? Natuurlijk. Ik deel graag mijn verhalen en leringen en nodig je uit dat ook te doen, want ik geloof in de kracht van samen.

Welkom!