Hoe help je een dakloze echt?

In de zomer van 2013 liep ik langs straatkrantverkoper Jonny de Graaf. Ik hoefde zijn krantje niet, maar vroeg hem hoe ik hem wel kon helpen. Hij reageerde: “Ik hoef geen hulp, maar in de Oosterstraat zit een mevrouw en die nodigt me af en toe uit voor gewoon een kop koffie. En dat vind ik heel fijn. Gewoon even kletsen.”

We dronken koffie en hadden meteen een dikke klik. We gingen samen eten. We gingen samen wandelen. We dronken meer koffie. En ik besloot dat iedereen koffie met iemand van de straat moest drinken.

Stadswandelingen door Groningen met (ex-)dakloze stadsgids

Ik schreef een uitnodiging, een handleiding eigenlijk. Hoe drink je gewoon een kop koffie met een dakloze? Die uitnodiging werd door duizenden mensen gelezen, gedeeld, geliket, maar bijna niemand voegde de daad bij de like. Door de uitnodiging van Jeroen Berends om iets met daklozen op festival Let’s Gro te doen, kwam ik op het idee om stadswandelingen te gaan organiseren. Ik vroeg Leendert Bolt – inmiddels overleden – om zijn levensverhaal te vertellen aan de hand van de stad en dat leverde een wandeling op van meer dan 10 kilometer. Hij nam enkele tientallen Groningers mee op zijn pad en – letterlijk – duizenden mensen volgden. Burgemeesters, basisschoolklassen, agenten en… familie van de gidsen waar geen contact meer mee was.

Dakloos en niet-dakloos Groningen dichterbij elkaar

Samen met meer dan honderd meewerkers – vrijwilligers die iets kunnen en willen toevoegen – hielpen we meer dan tien gidsen in het zadel. Max kreeg een door Groningers gemeubileerd huis. Jonny sprak met meer dan duizend therapeuten. En dakloos en niet-dakloos Groningen kwam dichter bij elkaar.

Het verhaal van Gewoon een Kop Koffie werd breed en rijk gedeeld door regionale en landelijke media. Van pracht-items op RTV-Noord tot een uitnodiging tot verslag van een wandeling met lezers van De Correspondent. Gewoon een kop koffie maakte koffie drinken met elkaar weer gewoon.

Gewoon een kop koffie was niets. Althans het was eigenlijk niet meer dan een gedachte die we samen probeerden tot een gewoonte te maken. Geen stichting. Geen bedrijf. Geen geld. Geen sponsoring. Gewoon een groep mensen die via Facebook hun overcapaciteit inzetten om samen dingen te doen. Het doel: contact. Niet meer. Niet minder. En wat het ook was, het was geen project. Want een project is eindig en het woord project is bovendien technocratentaal. En Gewoon een Kop Koffie blijft maar doorgaan.

Daklozenwandeling in Groningen boeken

Wil je met vrienden, je gezin of collega’s een wandeling maken? Mail me even en ik knoop je graag aan onze stadsgidsen. Jonny, Max, Iddo, Samuel en Wubbo nemen je met alle plezier mee door hun stad.

Benieuwd naar wat Gewoon een Kop Koffie mij, de gidsen, de Groningers heeft gebracht? Wil je horen hoe het is ontstaan? Wil je daklozenwandelingen opzetten in jouw stad? Ik deel het graag met je. Bijvoorbeeld in een lezing.

Wil je mijn pionierswerk financieel ondersteunen? Graag! Fijn! Doneer hier: bunq.me/glimlach. Elk bedrag is welkom! ♥️