Gisteravond was ik te gast in een uitzending van het NCRV TV-programma Rondom 10 over ‘informatiestress’. Het ging over multi-taskende tienermeisjes, die beweerden dat ze beter werkten als ze tig dingen naast elkaar doen. Het ging over verslaafd zijn aan contact. Een werklustige sensatieschrijver beweerde openhartig dat zijn kersverse vriendin ‘m had gedumpt omdat ie te veel belde en met zijn laptop op schoot zat. En we hebben enorm gelachen over ‘mindfarts’ op Twitter. Maar de vraag of de wereld te lijden heeft onder infostress werd jammer genoeg niet beantwoord. Laat staan dat duidelijk werd dat het gebruik van internet tools als e-mail, Skype, Twitter en Hyves ook een zonnige zijde hebben en je in staat stellen slimmer, krachtiger en eenvoudiger te communiceren dan ooit tevoor.
Mijn punt: als communicatie belangrijk voor je is, wordt je leven en/of je werk een stuk gemakkelijker, plezieriger en effectiever als je gebruik maakt van alle moderne middelen. Je moet het niet overdrijven, maar gericht inzetten. Gebruik het en laat het niet zover komen dat het jou gebruikt. En zet al die communicatie grappen even uit als je echt al je aandacht nodig hebt om diepgang te halen.
—
Ooit lang gelee toen de wereld nog geen internet had (zeg voor 1990), hadden kinderen contact met vriendjes en vriendinnetjes uit de straat, stad of dorp. Misschien hadden ze een penvriend of -vriendin elders in het land of een vakantievriendje in Frankrijk, maar dat was het. Zaken deed je vooral op reisafstand en als je al over ver moest dan was het veel gedoe. Tegenwoordig is dat wel anders. Kinderen hebben aan de lopende band contact met vrienden door het hele land of over de hele wereld, via MSN, Hyves of whatever. En ook op het werk heeft internet veel gebracht. Je e-mailt, skypet en chat vanuit Amsterdam immers net zo gemakkelijk met een collega in Delhi of Moskou als met een collega in Maastricht of Groningen. Door de komst van internet is de wereld kleiner geworden, en dus groter. De wereld is een dorpsplein met een paar miljoen aanwonenden.
Het gebruik van internet heeft natuurlijk ook zijn keerzijde. Pedofielen kunnen gemakkelijker dan voorheen, van achter hun webcam, kinderen lastig gevallen. Kinderen e-pesten elkaar via MSN of Hyves en dat gaat er een stuk wreder aan toe dan vroeger op het schoolplein. Medewerkers zitten de halve dag te SMS-en, Hyve-n en YouTube filmpjes te bekijken en komen niet meer aan hun echte werk toe, omdat ze verslaafd zijn aan contact de mensen in hun contactenlijst.
Veel ouders proberen het internet gebruik van hun kinderen te beperken en gisteravond zat er zelfs een bezorgde vader in de zaal die er over dacht zijn kinderen het gebruik van internet te verbieden. Veel grote bedrijven kiezen de oplossing om hun medewerkers en-masse terug plaatsen in de jaren ’80 door ze af te sluiten van Hyves, Skype en sites als YouTube, Flickr of Delicious. Belachelijk! Ik riep al eerder: maak er gebruik van het laat het jou niet gebruiken. Gebruik het gericht, niet om-toch.